خاطرات یک عدد الکی شاد!

جوکر عزیز مرسی که خنده‌ی مامان و بابام رو اینجوری بردی هوا. :)

دمت گرمه. :)

حرفایی که پارسال این روزا میزدم بهش رو، امسال بهم میگه.

جفتمونم گوش شنوا نداریم که نداریم. :)

از بازی کردن تو این دور بیهوده، خسته‌ترینم.

از ثابت بودن و نبودن همه‌چی هم خسته‌ترینم.

کِی تموم میشه؟

هیچ‌وقت.

زمان مرگ شاید.

خدا جون؟ شکرت بابت همه‌چی. :))))

خیلی قشنگیا! ❤🐣

امشبم شب جالبی بود در نوع خودش.

بمونه که یادم نره.

دوباره همه‌چیو گذاشتم کنار.

و این دفعه کمتر از ۱۸ روز فرصت دارم. :)

کامنتای چنلو بستم. هرچی کانال و پیوی و ربات و خلاصه هرچی داشتم رو آرشیو کردم.

موزیک به جز چندتایی که یکم انرژی بهم بده برای درس رو، دورش خط کشیدم که فکرم رو درگیر نکنه...

دخترا رو از گروه سه تاییمون ریمو کردم که فکمون گرم نشه.

توییتر رو دوباره دی‌اکتیو کردم.(دو سه هفته بود که برگشته بودم)

از اینکه خانوادم نمیذارن بمونم پشت و جونشم ندارم که بمونم مطمئنم، از وضعیتم هم خبر دارم، هر بلایی بخواد سرم بیاد، بر اساس کارم تو این کمتر از ۱۸ روز میاد.

و من میخوام دلم واقعا به حال خودم بسوزه.

مثل هر دفعه که جوگیر شدم و یه چیز مزاحم رو حذف کردم و باعث شد الان، فقط یدونه گروه باشه که وقتمو بگیره، وابستگیم به چیزی مثل توییتر خیلی کم شده باشه، پست های کمتری بذارم تو چنل و ...

الان وقتشه که کلا عامل مزاحمم رو حذفش کنم.

دیره ولی هر وقت ماهی رو از آب بگیری، تازه‌ست. :)

۱۸ روز که زیاد نیست؟ کم کم نهاییا هم دارن تموم میشن و راحت میشم.

صبح تا شبم میشه همایش و تست و تست و تست.

بعد از روز ۱۱ تیر که کنکور زبانم رو هم بدم و کلا شرش کنده شه، قطعا میرم دونه دونه آدمایی که امسال باید میدیدمشون و نتونستم به دلیل کنکور، میبینم.

و کلی کار دارم که واقعا فقط به شوق اوناست که میتونم الان ادامه بدم.

خلاصه که به قول آقای قمیشیِ جان، طاقت بیار رفیق.🐣❤

وقتی کاری از دستتون برنمیاد واسه‌ی بهتر کردن چیزی، به اسم دلسوزی و این داستانا بدترشم نکنید.

همین.

+دیگه از قضاوت شدن و قضاوت کردن دارم بالا میارم.

این روزا مشغله های درسی و حال روحی اکثرمون، باعث شده از تلگرام فاصله بگیریم و به اصلمون، یعنی وبلاگ نویسی کامبک بزنیم. =)))

حس می‌کنم داره میشه مثل سال ۹۸ :))

۹۸ ای که هنوز حالمون خوب بود.

از بابت این قضیه خوشحالم، خیلی خوشحال.

وبلاگایی دارن آپدیت میشن که خیلی وقته خاک روشون رو گرفته.

از طرفی، جو حاکم بر اینجا از نظر یه سری مسائل، داره متحدتر میشه و پستای یکم سیاسی‌تر رو هم بیشتر می‌تونیم ببینیم.

تغییرات هرچند غم‌دار، اما بی‌نهایت دلچسب و قشنگیه..

امیدوارم این فعالیتا، تو روزای خوشمون هم پابرجا بمونه.

کاشکی از سر نپره شیرینیِ رویا....

امشب، تایم شروع نذر ۴۰ روزه‌ی علمه برای بچه‌های ریاضی، برای تجربیام فردا.

از امشب شروع میشه تا شب قبل از کنکور ادامه داره و برنجایی که میمونه رو روز کنکور، صبح بصورت شیر برنج یا برنج دم کرده و اینا، درست می‌کنید و میخورید.

توضیحاتش رو قبلا پست کرده بودم وب برای سال نهم که آزمون نمونه داشتم و انجامش دادم، الان کپی کردم و ادامه مطلب میذارم، چون زیاده یکم.

خودم و عده‌ی زیادی از دوستام نتیجه گرفتیم ازش. :)

رد نشید بهتره خلاصه.