خدا برسَه به دادم
زندگی برام عجیبه
دوست داشتنیه
پرررر از بالا و پایینه و من؟!
یه وقتایی بازیگرم، یه وقتایی نظاره‌گرم و یه وقتایی کارگردان.
تو هر حالتی دوستش دارم
حتی وقتای حال بدی...
انقدری دوستش دارم که تا حالا فکر خودکشی به سرم نزده...
این روزا که با یه درد عمیق درگیره، زیاد به خودکشی فکر می‌کنه و گاهی افکارش رو با من هم به اشتراک میذاره.
و ری‌اکشنم در برابر تمام حرف‌هاش، مصرانه نه عه.
نمیدونم چه خیری از این زندگی دیدم که اینجوری بهش وصلم😂
ولی خب!
روزای دوست داشتنیم دارن کامبک میزنن :)
و باز هم لبخندای از ته دل و بیخیالی و زندگی در لحظه!
این حال رو از اعماق وجودم دوستش دارم :)
و حاضر نیستم با هیچ چیز خرابش کنم، جز میانترم فیزیک چهارشنبه. 😭😂
بعله، ترم ۵ ام و فیزیک۱ رو دیگه از ترم۱ برنداشتم تا الان.
و هنوزم آمادگی پاس کردنش رو ندارم😂
ایشالا که امداد های غیبی فرا برسن🙏🏼✨️
+پسرررر!
داره میشه ۲۱ سالم و وای که چقدر کوچولوعم هنوز!
آمادگی شروع ۲۲ سالگی رو ندارم هنوز :)
++اولین آبانیه تو این چند سال، که هنوز اتفاقی با پتانسیل درامای زیاد نیفتاده و همه‌چیز امن و امانه و سر جای خودشه.
راضیم؟ کاملا!
انقدر که خودم واسه خودم دنبال شر گشتم و دارم یه جایی، با یه جریانی فعالیت میکنم که اگه لو بره، حراست زندم نمیذاره. :))
ولی خب! حوصلم سر رفته دیگه :)))
