شاید وصایای قبلِ آزمونی.
+
۱۴۰۱/۱/۲۴ | ۱۷:۵۱ | ᴺᵃᶳᵗᵃʳᵃᶰ
چیزی نمونده به پایان این دوی ماراتن...
میخوام کل توانم رو بذارم وسط ببینم چی میشه که بعدا غصه نخورم براش!
به قول دبیر ادبیاتمون، حتی اگه صفرِ صفر هم باشم(که قطعا نیستم)، تو این دو سه ماه میشه هر درسی رو حداقلش ۱۰ ، ۱۵ درصد آورد بالا و همین ۱۰، ۱۵ درصد میتونه رتبه جابجا کنه :)
ناامیدی معنی نمیده..!
بریم ببینیم چی میشه!
+اولین آزمون سنجش هم جمعهست و من با وجود سوالایی که کار کردم، هنوزم اصلا نمیدونم چی در انتظارمه و استرس دارم.
+برنامهی امتحانات خرداد هم اومد و اصلاحم شد، تایمای خوبی داره و مدتش واسهی هر آزمون میشه گفت زیاده، خداروشکر! میشه یه جمعبندی توپ کرد کنار نهایی خوندن!
+طی یک تصمیم یهویی، دیشب برای یه مدت از چنل اومدم بیرون، ببینم تا کی میتونم ننویسم که درگیری فکریم و وقتم کمتر بشه، دی ماه هم که یه مدت ننوشتم با وجود سختیش، خوب بود و تاثیر مثبتی داشت.
سعی میکنم اینجا هم زیاد حرف نزنم.
+امروز مدرسه هم نرفتم و نشستم درس خوندم یکم.
+حالم یکم بهتر از هفتهی گذشتهست و این خوبه. :)
+امیدوارم خواستههامون با خواستههای خدا هممسیر باشه. :)
+لازمه یادآوری کنم که خیلی خوبید؟ :)))
++یه چیزایی پیدا کردم که وای، لبخندم جمع نمیشه. :))) دلم واسهی بار صد هزارم ضعف رفت براش. :)
قشنگیش اونجاست که روحشم خبر نداره از چیزی. =)
پاسخ
چقدر خوشحال میشم کامنتای خوشگلت رو میبینم :))
چشم چشم، توعم همینطور! ❤
۲۴ فروردين ۰۱
پاسخ
میخواستم بگم که اسم میبردم زن.😂💔
۲۵ فروردين ۰۱
پاسخ
😂😂
۲۵ فروردين ۰۱
چقدر خوشحال میشم این پستای این جوری رو می خونم:))
بهمون قول بده حالت خوب بمونهD=