کلافه‌ام از وضعیت موجود.
حرف زدن تو وب و کلا مجازی، یه مدته که بهم حس بدی می‌ده.
یعنی اینجوری بگم که یه جایی بین صحبتام رشته از دستم در میره و صحبتای معمولیم، تبدیل به Overshare میشه و این قضیه واقعا برام اذیت کننده‌ست.
واسه همینم خیلی وقته تو وبلاگ دیگه از ریزترین چیزا حرف نمی‌زنم.
یا حتی تو چنلمم همینه اوضاع.
جدیدا متوجه شدم که این حرف زدنه، تو دنیای واقعی هم داره اذیتم می‌کنه.
نیاز دارم خفه شم.
جو مزخرف دانشکده که بخاطر کوچیک بودنش ایجاد شده هم، این حس بدم رو بیشتر می‌کنه.
خسته‌ام. نه میشه حرف زد، نه میشه حرف نزد.
جوی که اینجا پیش اومده رو دوست ندارم.
و بدی قضیه اونجاست که حداقل ۳ سال دیگه باید تحملش کنم.
پوف.
حرفاتو بنویس . اگر فقط واسه خودت باشه اون احساسه بد نمی‌مونه معمولا . دانشگاه هم سخت نگیر. به معنای واقعی کلمه سخت نگیر و بیخیال باش وگرنه واقعا اذیت میشی
امیدوارم اوضاع برات قشنگ رو به راه بشه
منم تو مدرسه همین معضلو دارم، مخصوصا که میخوام رو کنکور تمرکز کنم و صحبت های لهو فقط وقت و انرژیمو میگیرن: ">