میگه چون غرورم مهمه ، نمیگم دوسش دارم.

میگه انقدری مغرورم که حتی به پدر و مادرم نگفتم دوسشون دارم.

خب عزیزم این غرورت بخوره تو سر من.

وقتی واقعا عاشق کسی باشی و دوسش داشته باشی ، غرورت کمترین چیزیه که میتونی تقدیمش کنی.

مگه آدم قراره چند دفعه زندگی کنه؟ چند دفعه به کسایی که دوسشون داره باید این رو بگه؟ مگه آدم قراره به چند نفر ابراز علاقه کنه؟

بابا شل کنییید

برید بگید که دوسش دارید.

یا میشه یا نمیشه دیگه.

اگه بشه ، که عالیه و بهترین لحظات رو باهم برای خودتون رقم میزنید.

اگه هم نشه ، تکلیف خودتون مشخص میشه و میتونید اهدافتون رو مشخص کنید و زندگیتون رو قشنگ تر کنید.

این روزا ، بیشتر از همیشه مرگ بهمون نزدیکه 

نذارید دو روز دیگه حسرت چیزایی رو بخورید که الان براتون امکان پذیره.

نمیگم به هرکی رسیدین بگینا ، نه.

میگم همه شرایط رو بسنجید و طرفتونو کامل بشناسید بعد عاشق بشید بعد ابراز کنید.

دلم میخواد نظراتتونو بدونم درباره ی حرفام

و حاضرم باهاتون ساعت ها بحث کنم در این مورد.

چون اطمینان کاملی دارم.