اگه میخواین پدر بشین ، مادر بشین ، کسی باشین که فرزندتون همه جوره بتونه بهتون اعتماد کنه..

الکی استرس ندین بهش که همه چیز رو ازتون پنهان کنه..

ادامه مطلب...

من حدود سه چهار ساله که لپ تاپ دستمه ، و یکی دو سالی میشه که گوشی گرفتم

تو این مدت ، به هیچ عنوان چک نشدم ، نه گوشی و نه لپ تاپم! 

این تازگی انقدر که گوشی میگرفتم دستم و حالمم قاطی پاتی بود ، شک کردن و خواستن بفهمن قضیه چیه ، چون من فقط در این حد میگفتم که "حالم بده ، بخاطر پاییزه ، درست میشم...!"

یه شب الکی الکی بحثمون شد.. کار کشید به اونجایی که واسه اولین بار گوشیم رو گرفتن و چک کردن.

هم پدرم و هم مادرم.

تلگرام نرفتن اما چیزایی که دیدن توی همون واتس اپ و اینستا و بقیه ی جاهای گوشیم ، کافی بود واسه ی اینکه دیگه ندنش دستم! یا بخوان هر دقیقه چک کنن..!

میدونی چی میگم؟ 

آخرین چتایی رو که با دوستای نزدیکم داشتم ، خوندن که شاید خیلی جالب نباشه والدین آدم ببینتشون.

اما چیزی تغییر نکرد.

بابام اون شب حرف زد باهام.

انقدر منطقی برخورد کرد که من شرمندش شدم..!

من ازشون چیزی پنهان نداشتم ، حتی وب!

اما همه چیز هم تمام و کمال نمیشه گفت..

موقعی که میخواست گوشی رو بده بهم میدونی چی گفت؟

گفت "میدونم که الان اگه تلگرام هم برم ، چیزای بدتری میبینم ، ولی هرکسی یه حریم شخصی ای داره که اون باید حفظ بشه.

الانم که دیدی همچین کاری کردم به این خاطر بوده که نگرانت بودم..!"


میخوام بگم اگه همچین شرایطی پیش اومد براتون ، اگه خطایی دیدین از فرزندتون ، اینجوری رفتار کنین که خودش شرمنده بشه و تکرار نکنه کار بدش رو..:))

اون شب شد یکی از شبایی که هیچوقت یادم نمیره چی شد و سعیم رو میکنم که دیگه هیچوقت تکرار نشه برام!