دلم میخواد...
+
۱۴۰۰/۹/۲ | ۲۲:۲۳ | ᴺᵃᶳᵗᵃʳᵃᶰ
دلم میخواد همهی آدمای قدیم زندگیمو یجا جمع کنم..
ازشون معذرت بخوام بابت هرکاری که کردم که ناراحتشون کرده.
و تشکر کنم بابت تایمی که بودن تو زندگیم و درسایی که بهم دادن.
بعد سرشونو ببوسم.
برم سمت آدمای جدید زندگیم.
ازشون تشکر کنم بابت بودنشون و کارایی که کردن برام.
ازشون معذرت بخوام بابت کدورتا.
بعد قلب مهربونشونو بغل کنم.
بعدش واسهی همیشه از هر دو گروه خداحافظی کنم و تو چند ثانیه محو شم و گمشم تو ماشین زمان. :).
یهجوری که دیگه نفهمم کی بوده، کی هست، کی نیست، دلم واسهی کی تنگه، دل کی واسم تنگه، کی همهجا بوده، کی هیچجا نبوده.
یهجوری که دیگه برنگردم به هیچکدوم.
حتی عزیزترینا.
نزدیکترینا.
خودیترینا.
پاسخ
نه غم و ناله نیس..
۳ آذر ۰۰
چه عجیب و تلخ
ولی کاش نسل ۸۰ مثل ما حسرت خیلی چیزا نخوره اونا با دسترسی های بیشتری که دارند میتونند بهتر فکر کنن تصمیم بگیرن و عمل کنن
کاش فاز غم ، ناله و اندوه فقط واسه زمانی باشه که نیاز داریم نه همیشه 🙂