نوشتن سخت شده برام.

ارتباط سخته.

حرف زدن سخته.

سخته گفتن از چیزایی که دارن خفه‌ام می‌کنن.

اصلا نمیخوام هم چیزی بگم.

نیاز دارم بغلش کنم و فقط زار بزنم.

اما نه گریه‌ام میاد، نه حداقل تا دو روز دیگه بغلش هست.

از حرف زدن و جواب پس دادن متنفرم.

من میخوام تا همیشه لال باشم و لال بمونم.

دلتنگ؟ نه.

اما آواره‌ام.