الا یا ایها الساقی ادر کاساً و ناولها
برای شاهین های زندگیتون، لیلی باشید...
پاش بمونید...
هرچیام شد
بمونید
بسازید
حتی من میگم یه وقتایی هم واسهاش بسوزید
زندگی اینجوریه که قابل تحمل میشه...
واسهی آدمای شهرتون "خونه" باشید..
امن بودن خیلی خوبه بچهها :)
امن بشید..
زندگی سخته
عاشق موندن تو این دوره زمونه، سخته
بخشیدن سخته
ولی عاشق باشید
ته ته تهش
همین یکی میمونه براتون
بذارید دستاش بشه خونهی آخرتون..
میدونم قویاید
میدونم خفنید
ولی بذارید گاهی وقتا یکی دیگه مراقبتون باشه..
بهجاش، شما حواستون باشه تو این سرما گوشاش یخ نزنه
دستاش خشکی نزنه
غذاش دیر نشه
خوابش کم نشه
قرصاشو یادش نره..
همهی چیزای خوب سختن بچهها جون..
عشق هم اگه عشق باشه، سختی داره
تا فشار و سختیش رو بغل نکنی، نمیفهمی چقدر میخوایش.
نمیفهمی چقدر میخوادت.
همونجا که حافظ میگه "که عشق آسان نمود اول، ولی افتاد مشکلها!"
ولی ته قصه قشنگه
قشنگ میشه اگه محکم پشتش باشی..
هرجا حرف عشق باشه، اونجا قشنگ میشه
عشق قشنگه و قشنگیش به کهنگیشه...
اینقدر باهاش بمونید که چروک بشید :)
که دل همدیگه رو با تعداد تار مو های سفیدتون بسوزونید :)))))))
که دندون مصنوعی های همو اشتباهی استفاده کنید :)))))))
خلاصه بگم آقا جان!
لیلی بودن خیلی میچسبه! لیلی باشید :)